مطالعات آموزش بین المللی زبان فارسی

راهنمای نویسندگان

دوفصلنامه «مطالعات آموزش بین المللی زبان فارسی» جامعه المصطفی العالمیه^(ص) به منظور گسترش و تعمیق پژوهش‌‌های مرتبط با آموزش زبان فارسی، مقاله می‌پذیرد. مقالات دریافتی به شرطی چاپ خواهند شد که دارای شرایط زیر باشند:

مقاله باید نتیجۀ تحقیقات نویسنده یا نویسندگان و دارای اصالت و نوآوری باشد.
مقاله باید از جهت نگارش ساختاری محکم و استوار داشته باشد و اصول فصاحت و بلاغت در آن رعایت شود.
مقاله نباید در نشریه دیگری منتشر شده باشد و تا اتمام داوری نیز نباید به مجلّۀ دیگری فرستاده شود.
چاپ مقاله منوط به تأیید نهایی هیأت تحریریّه است.
پذیرش مقاله برای چاپ، پس از تأیید هیأت داوران به آگاهی نویسنده خواهد رسید.
مسئولیت مطالب و محتوای مقاله بر عهدۀ نویسندگان است.
حجم مقاله نباید بیش از 8000 کلمه باشد.
نام کامل نویسنده یا نویسندگان، مرتبۀ علمی، رشتۀ تحصیلی، نشانی محل کار، رایانامه و شمارۀ تلفن نویسنده/ نویسندگان در فایل جداگانه‌ای ضمیمه شود. از نوشتن نام نویسندگان در فایل اصلی مقاله خودداری شود.

مقالات بایستی دارای ساختار زیر باشند:

عنوان: عنوان مقاله باید کوتاه، شفاف و منعکس‌کننده هدف اصلی و محتوای مقاله باشد.
چکیده: چکیده (شامل 250- 300 کلمه) تصویری کلی از فرایند و نتایج تحقیق را به همان ترتیب متن، در قالب یک بند کلی به مخاطب ارائه می‌‌دهد. چکیده حاوی اجزای اصلی پژوهش یعنی مسأله تحقیق، اهداف یا (فرضیه‌ها و یا پرسش‌‌های) تحقیق، روش مورد استفاده و دلایل به کارگیری روش مورد نظر و مختصری از نتایج به دست آمده باشد. در چکیده از نقل قول و ارجاع اجتناب و از زمان حال افعال استفاده می‌‌کنیم. برای بیان کمیت‌‌ها نیز از عدد استفاده می‌شود.
واژه‌های کلیدی: مفاهیم اصلی هر تحقیق (5 - 7 واژه) در قالب کلماتی ارائه می‌شوند که به آنها واژه‌های کلیدی می‌گویند. واژه‌های کلیدی که ابزار بازیابی اطلاعات هستند، معمولاً برگرفته از عنوان تحقیق، سوال‌ها و فهرست مندرجات هستند. بهتر است از واژه‌های کلیدی کنترل شده که معمولاً به کمک اصطلاح نامه‌های موضوعی قابل دستیابی هستند، استفاده کنیم؛ زیرا نمایه‌سازان مدارک را برحسب واژگان کنترل شده نمایه می‌کنند. واژه‌های کلیدی را با علامت ویرگول از هم جدا می‌کنیم.
مقدمه: در مقدمه ضمن کوتاه نویسی، متمرکز بودن به اصل محتوای مقاله و پرهیز از ابراز مطالب بدیهی و عام، به شرح بیان مسأله، تبیین اهمیت موضوع، دلایل منطقی اجرای پژوهش و ارائه مختصری از نظرات و تحقیقات مربوط به موضوع به منظور نشان دادن اختلاف نظرها، خلأها و مشکلات حل نشده در تحقیقات مرتبط پرداخته می‌شود. شرح مختصری از فصول مقاله، زمینه درک بهتر را برای مخاطب آماده می‌‌کند. مقدمه شامل بخش‌‌های بیان مسئله، اهمیت و ضرورت تحقیق، و پیشینه تحقیق است.
متن یا بدنه اصلی
نتیجه گیری
پی نوشت
منابع و مآخذ: به ترتیب الفبایی بر اساس نام خانوادگی نویسندگان تنظیم و مرتب می‌شود.
چکیدۀ انگلیسی: با قلم Times New Roman با اندازۀ 11 (تا 200 واژه).

شیوة ارجاع دهی به منابع استفاده شده

نشریۀ «مطالعات آموزش بین المللی زبان فارسی» مرکز آموزش زبان و معارف اسلامی جامعة المصطفی العالمیه(ص)، شیوه ارجاع‌دهی و تنظیم منابع خود را مطابق «شیوه‌‌نامۀ انجمن روانشناسی آمریکا» (American Psychological Association=APA) تعیین کرده است.

1- ارجاع درون متنی

یک نویسنده؛ مانند: (زرین‌کوب، 1374: 12).
دو نویسنده؛ مانند: (زرین‌کوب و یوسفی، 1374: 12).
سه نویسنده؛ مانند: (زرین‌کوب، آریان و یوسفی، 1374: 12).
بیش از سه نویسنده؛ مانند: (زرین‌کوب و همکاران، 1374: 12).
ارجاع به منبعی چند جلدی؛ مانند: (زرین کوب، 1374، ج 2: 12).
اگر دو یا چند اثر از یک نویسنده در یک سال منتشر شده بود، در فهرست منابع و مآخذ مقاله با آوردن الف، ب، ج و... در کنار سال نشر، آن منابع از هم تفکیک می شود و در متن مقاله متناسب با منبع استفاده شده، این گونه آورده می شود: (زرین‌کوب، 1374 الف: 12) و یا (زرین کوب، 1374 ب: 18).
اگر ارجاع از دو منبع متفاوت است، دو منبع داخل یک پرانتز اما با نقطه ویرگول از هم جدا می شوند: (زرین کوب، 1374: 12؛ آریان، 1378: 12).
استناد به منبعی با واسطه؛ مانند: (کاستلز، 1999: 205؛ به نقل از امام ‌جمعه و ملایی‌نژاد، 1386: 152).
ارجاع به قرآن کریم؛ مانند: (بقره/ آیة 17).
ارجاع به نسخ خطی؛ مانند: (رواجکی، برگ 15 الف).
ارجاع به وبگاه های اینترنتی؛ مانند: (غلامی نژاد، 1389).
ارجاع درون متنی به منابع انگلیسی، عربی و... ؛ مانند: (Wellek, 2002: 15)

2- ارجاع پایانی (منابع و مآخذ)

ارجاع به کتاب

نام خانوادگی مؤلّف یا نام معروف، نام. (تاریخ نشر اثر و درون پرانتز). نام کتاب. نام و نام خانوادگی مصحّح یا مترجم (در صورت وجود). شمارة جلد (در صورت چند جلدی بودن). نوبت چاپ. محلّ نشر: نام ناشر. مانند:

مهرآوران، محمود. (1396). سامان سخن. چاپ دوم. قم: مرکز بین المللی ترجمه و نشر المصطفی.

ارجاع به مقاله

نام خانوادگی مؤلّف، نام. (تاریخ نشر اثر و درون پرانتز). عنوان اصلی مقاله (داخل گیومه). نام و نام خانوادگی مترجم مقاله (در صورت وجود). نام کامل نشریه. شمارة دوره/ سال. شمارة پیاپی. صفحات مقاله. مانند:

مهرآوران، محمود. (1388). «بررسی عبارت فعلی در دستور زبان فارسی». مجله فنون ادبی دانشگاه اصفهان. سال اول. شمارة 1. صص: 144-127.

ارجاع به پایان‌نامه

نام خانوادگی دانشجو، نام. (سال دفاع و درون پرانتز). عنوان رساله/ پایان نامه (داخل گیومه). مقطع دفاع‌ شده. نام و نام خانوادگی استاد راهنما. شهر: نام دانشگاه و دانشکدة محلّ تحصیل دانشجو. مانند:

سلیمانی، علی. (1400). «فرهنگ تحلیلی اصطلاحات عرفانی و حکمی مثنوی معنوی». رسالة دکتری. به راهنمایی محمّدرضا موحدی. قم: دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه قم.

ارجاع به نسخ خطّی

نام خانوادگی مؤلّف، نام. (سال کتابت نسخه خطی در صورت وجود و داخل پرانتز). نام کتاب یا نسخه خطّی. شمارة نسخه. محلّ نگهداری. مانند:

رواجکی، سیف الدین. (549 ق). لطایف التفسیر. به شمارة 466. مشهد: آستان قدس رضوی.

ارجاع به وبگاه‌های اینترنتی

نام خانوادگی مؤلّف، نام. (تاریخ درج مطلب در وبگاه درون پرانتز). عنوان مقاله یا اثر (داخل گیومه). نشانی الکترونیکی وبگاه. مانند: غلامی نژاد، محمّدعلی. (انتشار در 10 مرداد 1389). «راه های جلوگیری از اضطراب». برگرفته از: https://fa.wikifeqh.ir/%D8%86%D9%81%D8%B3_%D8%

ارجاع به چنین مطالبی در حدّ ضرورت و زمانی است که منابع مکتوب از آن موضوع موجود نباشد.

سایر نکات:

رسم‌الخط مجله، بر اساس دستور خط مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی است (آخرین ویرایش). رعایت نیم‌فاصله در تایپ مقالات الزامی است.
اسامی لاتین و نام‌هایی که تلفّظ آنها دشوار است، در متن مقاله به صورت آوانگاری در مقابل آنها و داخل پرانتز ذکر می‌‌شود.
هر توضیح اضافی دیگری غیر از ارجاع، در پی‌نوشت می‌‌آید.
در بخش منابع در صورتی‌ که نام مؤلّف معلوم نباشد، نام اثر جایگزین آن می‌‌شود.
در فهرست منابع، ابتدا منابع فارسی و عربی می‌‌آید و سپس منابع انگلیسی، فرانسوی و... به ترتیب الفبایی ذکر می‌‌شود.
در فهرست منابع در صورتی که مشخصات منبعی بیش از یک سطر باشد، برای سطر دوم نیم سانتیمتر تورفتگی ایجاد شود.
از شماره گذاری یا قرار دادن خط تیره در آغاز مدخل‌های فهرست منابع پرهیز شود.
ارجاع به منابع قدیم، به نام اشهر باشد؛ مثل ناصر خسرو و نه قبادیانی

نویسندگان گرامی مطالب فوق را در مقاله خود اعمال فرموده و سپس اقدام به ارسال مقاله از طریق سامانه نشریه نمایند. همچنین ضروری است که فرم تعهدنامه و تعارض منافع از صفحه اصلی مجله دانلود و پس از تکمیل و امضا بارگذاری گردد. نشریه از پذیرش مقالاتی که این موارد را رعایت ننمایند، معذور است.