نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 مربی دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره) قزوین
2 استادیار دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره) قزوین.
چکیده
این مقاله به تفاوتهای آوایی زبان فارسی و چینی و نقش آن در درستنوشتن کلمات فارسی توسط زبانآموزان چینی میپردازد. در یادگیری زبان دوم هر اندازه تفاوتهای زبان مبدأ و مقصد اندک باشد، زبانآموزان، زبان دوم را آسانتر میآموزند. زبانهای فارسی و چینی تفاوتهای نحوی، واژگانی، الفبایی و آوایی بسیاری دارند. شناختن این تفاوتها و تکیه بر آنها میتواند مشکلات یادگیری آنها را تا اندازه چشمگیری کاهش دهد. تفاوتهای آوایی این دو زبان، تأثیر مستقیمی در یادگیری نوشتن، تلفظ کلمات و شنیدن زبانآموزان چینی دارد. اگر زبانآموزان در مراحل ابتدایی زبانآموزی، با تلفظ درست کلمات آشنا شوند، میتوانند شکل درست کلمات را بنویسند و بهدرستی آن را بیان کنند. این مقاله با استفاده از دادههایی که از نوشتههای زبانآموزان چینی به دست آمده، بهاجمال، به تفاوتهای آوایی دو زبان چینی و فارسی اشاره میکند. نتایج این تحقیق میتواند در بهبود توانایی نوشتن زبانآموزان چینی در آموزش زبان فارسی به عنوان زبان دوم، با تمرکز بر ارتباط مستقیم صورت آوایی و نوشتاری همخوانها مؤثر باشد.
کلیدواژهها