نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری آزفا دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
2 استاد گروه زبان شناسی دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
چکیده
اهمیت مفهوم درونداد به طور گسترده در حوزههای مختلف زباندومآموزی شناخته شده است. تحقیقات زیادی به منظور بررسی نحوۀ پردازش درونداد، ویژگیهای مختلف تسهیلکنندۀ درونداد و کارآمدی آموزشهایی که مستقیماً درونداد را دستکاری میکنند، انجام شده است. در میان این حوزههای پژوهشی مرتبط با درونداد، لازم است تا در ابتدا ماهیت پردازش درونداد را درک کنیم. به همین دلیل، هدف از انجام پژوهش توصیفی تحلیلی حاضر، بررسی دو اصل مهم (اصل اولین اسم و اصل دوم احتمال رخداد) طبق مدل پردازش درونداد ونپتن (2015) در فارسیآموزان سطح میانی، فوق میانی و پیشرفته است. در این پژوهش در پی آنیم تا بدانیم این دو اصل به چه میزان پردازش درونداد را در 30 فارسیآموز سطح میانی، فوق میانی و پیشرفته با ملیتهای مختلف که با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدهاند، تبیین میکند. به دلیل عدم دسترسی به فارسیآموزان بیشتر، فارسیآموزان در هر سطح 10 نفر بودند. به این منظور، از شرکتکنندگان 14 جمله پرسیده شد و از آنها خواسته شد تا فاعل و مفعول را در هر جمله شناسایی کنند. تحلیل توصیفی یافتههای پژوهش نشان داد دو اصل «اولین اسم» و «احتمال رخداد» بر درک معنا و پردازش درونداد در فارسیآموزان سطح میانی بیشتر از سطح فوق میانی و پیشرفته تأثیر میگذارد و این نتیجه مطابق با نظریۀ پردازش درونداد ونپتن است. علاوه بر این، دریافتیم که شک و تردید در پاسخها در سطوح اولیه بیشتر از سطوح پیشرفته است که این میتواند ریشه در سطح مهارت و تسلط فارسیآموزان داشته باشد. در نهایت، پیشنهاداتی جهت انجام پژوهشهای آتی ارائه شد.
کلیدواژهها