استعارۀ دستوری یکی از مفاهیم اساسی در دستور نظام مند- نقشگرا است که در سالهای اخیر توجه پژوهشگران بسیاری را به خود جلب کرده است. یکی از مسائل مطرح در مورد استعارۀ دستوری بحث آموزش و یادگیری این نوع استعاره هاست. هلیدی( 1993) یادگیری استعارۀ دستوری را بیستمین ویژگی زبان آموزی می داند که دست کم تا نه سالگی نمود نمییابد و در مرحلۀ ثانویۀ یادگیری فراگرفته میشود. در پژوهش حاضر تلاش میشود چگونگی آموزش و یادگیری استعاره های دستوری در منابع درسی و نوشته های فارسیآموزان غیرفارسیزبان سطح پایه مورد بررسی قرار گیرد؛ برای این منظور، کتاب خواندن و نوشتههای فارسی آموزان سطح پایۀ مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه امام خمینی(ره) بررسی شد. یافتههای پژوهش بیانگر آن است که میزان و نوع استفاده از استعاره ها در کتاب و نوشته های زبان آموزان بسیار به هم شبیه است. استعاره های اسم سازی و وجهیت به ترتیب بالاترین میزان وقوع را در کتاب درسی و نوشتههای فارسیآموزان داشتهاند (هم در کتاب درسی و هم در نوشتۀ فارسی آموزان اسم سازی و وجهیت بیشترین میزان را به خود اختصاص داده اند). همچنین، هیچ نمونه ای از استعاره های وجه و گذرایی در نوشته های فارسیآموزان ملاحظه نگردید؛ در حالیکه در کتاب درسی چند مورد از استعارۀ گذرایی دیده شد.
میرزایی حصاریان, محمد باقر و احمدی, شیوا . (1397). استعاره دستوری از منظر آموزش و یادگیری زبان فارسی: تحلیلی بر پایه دیدگاه زبان بنیاد هلیدی. مطالعات آموزش بینالمللی زبان فارسی, 4(6), 11-38.
MLA
میرزایی حصاریان, محمد باقر , و احمدی, شیوا . "استعاره دستوری از منظر آموزش و یادگیری زبان فارسی: تحلیلی بر پایه دیدگاه زبان بنیاد هلیدی", مطالعات آموزش بینالمللی زبان فارسی, 4, 6, 1397, 11-38.
HARVARD
میرزایی حصاریان, محمد باقر, احمدی, شیوا. (1397). 'استعاره دستوری از منظر آموزش و یادگیری زبان فارسی: تحلیلی بر پایه دیدگاه زبان بنیاد هلیدی', مطالعات آموزش بینالمللی زبان فارسی, 4(6), pp. 11-38.
CHICAGO
محمد باقر میرزایی حصاریان و شیوا احمدی, "استعاره دستوری از منظر آموزش و یادگیری زبان فارسی: تحلیلی بر پایه دیدگاه زبان بنیاد هلیدی," مطالعات آموزش بینالمللی زبان فارسی, 4 6 (1397): 11-38,
VANCOUVER
میرزایی حصاریان, محمد باقر, احمدی, شیوا. استعاره دستوری از منظر آموزش و یادگیری زبان فارسی: تحلیلی بر پایه دیدگاه زبان بنیاد هلیدی. مطالعات آموزش بینالمللی زبان فارسی, 1397; 4(6): 11-38.
)
