مطالعات آموزش بین‌المللی زبان فارسی

ساختمان دستوری گروه اسمی در نوشتار فارسی‌آموزان عرب سطح فرامیانی (تحلیلی بر پایه نظریه عمومی زبان)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران.

2 گروه زبانشناسی و آزفا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران.

چکیده

گروه‌های اسمی در زبان فارسی به دلیل تعداد و نوع وابسته‌هایی که پیش و پس از هسته گروه اسمی می‌گیرند، از اهمیت شایانی برخوردارند. شناسایی و بررسی گروه اسمی در نوشته‌های عرب زبانان از جنبه‌های مختلف کمک قابل توجهی به علمی‌‌تر شدن فرایند آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان‌ می‌کند. هدف از این پژوهش درواقع برداشتن گامی برای آشنایی بیشتر با ویژگی‌های دستوری نوشتار فارسی‌آموزان‌ می‌باشد. پرسش‌ اصلی این تحقیق، چگونگی ساختمان دستوری گروه‌های اسمی و تعیین پرکاربردترین و کم‌کاربردترین وابسته‌های گروه اسمی در نوشتار فارسی‌آموزان عرب در سطح فرامیانی است. تحقیق با استفاده از پیکرۀ زبانی برگرفته از 32 آزمون نگارش پایان دورۀ تکمیلی فارسی‌آموزان عرب مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) بر پایه کتاب توصیف ساختمان زبان فارسی باطنی انجام گرفته است. یافته‌های پژوهش فرضیۀ مربوط به پرسش نخست مبنی بر بیشتر بودن گروه‌های اسمی بدون وابسته و نیز فرضیۀ دوم پژوهش مبنی بر ‌این که در گروه‌های اسمی تک وابسته، وابسته‌های پیرو «اسم»، «صفت» و وابستۀ پیشرو «اشاری‌» بیشترین فراوانی را دارند، تایید نمود با این توضیح که وابستۀ پیرو «گروه اسمی» نیز تقریباً به اندازۀ وابستۀ پیرو «صفت» فراوانی داشته‌‌است. نکته دیگر کاربرد قابل توجه گروه‌ اسمی و گروه حرف اضافه‌ای به عنوان وابستۀ هسته گروه اسمی است. به نظر می‌رسد استفاده از سازه‌هایی همچون گروه اسمی، گروه حرف اضافه‌ای و بند موصولی در درون ساختمان گروه اسمی می‌تواند به عنوان یکی از نشانه‌های پیشرفت سطح زبانی تلقی شود.

کلیدواژه‌ها

ابن‌عباسی، حلیمه؛ نجفی‌پازکی، معصومه. (1401). «شناسایی تعداد و نوع وابسته‌های گروه اسمی در نوشتار کودکان فارسی‌زبان 10 تا 12 ساله». علم زبان. دورة 9. شمارة 16. صص: 196-169.
باطنی، محمّدرضا. (1392). توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی. چاپ سی‌ام. تهران: امیرکبیر.
رضاپور، ابراهیم؛ احمدیوسفی، فاطمه. (1397). «فرآیند یادگیری گروه‌های نحوی در بندهای زبان فارسی در نوشتار فارسی‌آموزان خارجی». پایان نامه کارشناسی ارشد. به راهنمایی ابراهیم رضاپور. سمنان: دانشگاه سمنان.
صحرایی، رضامراد؛ مرصوص، فائزه. (1395). استاندارد مرجع آموزش زبان فارسی. تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبائی.
میرزایی‌حصاریان، محمّدباقر؛ پولادستون، حمیده. (1399). «واکاوی دستوری نوشتار فارسی‌آموزان چینی سطح فرومیانی(A2): تحلیلی بر پایۀ دستور مقوله و میزان». پژوهش‌نامه آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان. شمارة 2. پیاپی 20. صص: 136-115.
میرزایی‌حصاریان، محمّدباقر. (1400). «واکاوی دستوری نوشتار فارسی‌آموزان چینی سطح فرامیانی(B2): تحلیلی بر پایۀ دستور مقوله و میزان». مجموعه مقالات همایش دوسالانه ملی مسایل آموزش و یادگیری زبان فارسی به عنوان زبان دوم یا خارجی. قزوین: انتشارات فارسی برای همه.
میرزایی حصاریان، محمّد باقر. (1401). «واکاوی ساختمان دستوری گروه اسمی در نوشتار فارسی‌آموزان چینی سطح فرامیانی (B2)». علم زبان. دورة 9. شمارة 15. صص: 431-409.
Farikah, Faradisa (2016). »Analysis of Nominal Group Construction of the Student’s Written Texts«. International Seminar on Language Maintenance and Shift (LAMAS), Semarang, Indonesia
Nieto, Maria (2019). »The Role of Systemic Functional Grammar in the Expansion of Nominal Groups«. Profile Issues in Teachers' Professional Development. 21. 97-112. 15446/profile.v21n2.73796.
Oktantia, Vivia (2017). »The Influence of Using Nominal Group Technique on The Students’ Writing Skill in Descriptive Text At The Eighth Graders of SMPN 8 Metro«. Undergraduate thesis, IAIN Metro.
 
مطالعات آموزش بین‌المللی زبان فارسی
دوره 9، شماره 17
اسفند 1402
صفحه 1-30
  • تاریخ دریافت: 10 آبان 1402
  • تاریخ بازنگری: 07 دی 1402
  • تاریخ پذیرش: 01 بهمن 1402