تبریزمنش، معصومه. (۱۳۸۷). بررسی مجموعه فارسی بیاموزیم آموزش زبان فارسی از منظر فرانقش تجربی براساس چارچوب نظری دستور نقشگرای نظاممند هلیدی. به راهنمایی محمد دبیرمقدم. پایاننامه کارشناسی ارشد رشته زبانشناسی. دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شهید بهشتی.
چستن، کنت. (۱۹۸۹). گسترش مهارتهای آموزش زبان دوم (تئوری و عملی). ترجمه محمود نورمحمدی. تهران: رهنما.
رضاخانی، فرشته. (۱۳۸۵). بررسی مجموعه فارسی بیاموزیم (آموزش زبان فارسی) از منظر فرانقش بینافردی براساس چارچوب نظری دستور نقشگرای نظاممند هلیدی. به راهنمایی محمد دبیرمقدم. پایاننامه کارشناسی ارشد رشته زبانشناسی. دانشکده علوم انسانی. دانشگاه شهید بهشتی.
ژرمن، کلود. (۱۹۹۱). رویکرد ارتباطی در آموزش زبان. ترجمه روح الله رحمتیان. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت). مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی.
غفاریمهر، مهرخ. (۱۳۸۳). بررسی دو مجموعه آموزشی آزفا و فارسی بیاموزیم از دیدگاه نقشگرایی. پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی.
فریمن، د. لارسن (۱۳۸۴). اصول و فنون آموزش زبان. ترجمه منصور فهیم و مستانه حقانی. تهران: رهنما.
قاضیزاده، خلیل؛ قنسولی، بهزاد (۱۳۸۹). «بررسی گونه کاربردی زبان نوشتاری در وسایل نقلیه برونشهری براساس نظریه نقشهای هفتگانه زبان از دیدگاه هلیدی». مجله مطالعات زبان و ترجمه. شماره اول. صص: ۱۱۱ـ ۱۲۵ .
کولیوندی، احمد؛ فاطمیمنش، علی؛ پورمند، علی. (1402). پارسا فارسی عمومی. جلد اول، دوم و سوم. قم: مرکز نشر جامعهالمصطفی.
Halliday, M. (1973). Explorations in the Functions of Language. London: Edward Arnold.
Halliday, M. A. K. (1964). "Comparison and translation". In M. A. K. Halliday, M. McIntosh and P. Strevens (Eds.), The linguistic sciences and language teaching. London: Longman.
Jacobson, E., Degener, S. & Purcell- Gates, V. (2003). Creating Authentic Materials and Activities for the Adult Literacy Classroom: A Handbook for Ppractitioners. New York: (NCSALL).
Johnson, K. (1981). Communication in the Classroom: Applications and Methods for a Communicative Approach. Harlow: Longman.
Rivers, W. M. (1981). Teaching Foreign Language Skills (2nd ed.). Chicago: The University of Chicago Press.
)