نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• الهام بابایی ¹
• شهره سادات سجادی ²

¹ پژوهشگر آزاد

² عضو هیئت علمی گروه ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

چکیده

مقالۀ حاضر به مقایسۀ فعل در دو گونۀ خوانداری/ نوشتاری و گفتاری و ضرورت آموزش آن به غیرفارسی-زبانان می‌پردازد. سخنگویان زبان، اغلب از تغییراتی که در طول زندگی در زبانشان پدید می‌آید آگاه نیستند. با توجه به اصل اقتصاد و همچنین اصل کم‌کوشی، افراد می‌کوشند تا راحت‌ترین راه و ساده‌ترین تلفظ را به کار گیرند. در نتیجه تغییر و تحول در صورت گفتاری همواره رخ می‌دهد و نوشتار کماکان ثابت می‌ماند. تغییرات زبانی در تمامی حوزه‌های زبان صورت می‌گیرد. در این مقاله تغییرات آوایی میان گونۀ گفتاری و گونۀ خوانداری/ نوشتاری در فعل مضارع اخباری بررسی می‌شود. به سبب وجود رادیو و تلویزیون و سهولت ارتباطات و تقریباً همگانی شدن سواد، فارسی گفتاری، بسیار گسترده شده است و همۀ مردم آن را به‌کار می-برند. بنابراین توصیف و تدوین کتاب فارسی گفتاری پس از فارسی نوشتاری در اولویت است. از طرفی غیرفارسی‌زبانانی که فارسی می‌آموزند، علاوه بر فراگرفتن فارسی نوشتاری نیاز دارند که فارسی گفتاری رسمی را نیز بیاموزند و حتی بسیاری از آنان فقط به فراگرفتن فارسی گفتاری نیاز دارند. در این پژوهش، محقق تغییرات آوایی را که در میان صورت‌های زمان مضارع مشترک است دسته‌بندی کرده تا آموزش آنها با نظمی خاص و یادگیری آنها آسان‌تر، ساده‌تر و سریع‌تر صورت پذیرد.

کلیدواژه‌ها

• فعل ساده
• حال اِخباری
• گونۀ گفتاری فعل
• گونۀ خوانداری/ نوشتاری فعل
• آموزش زبان فارسی به غیرفارسی‌زبانان

موضوعات

• دستور زبان و نقش آن در آموزش زبان فارسی