کاربست شاهنامه در آموزش زبان فارسی برپایه ی تلفیق نظریه هلیدی و پریستون

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 Humanities dept.Farhangian University ,Tehran,Iran.

2 دانشگاه فردوسی مشهد،گروه آزفا بین الملل

3 گروه زبانشناسی،دانشگاه پیام نور،تهران،ایران

10.22034/maz.2025.20913.1147

چکیده

آموزش زبان فارسی به دلیل آشنا شدن زبان‌آموزان با سبک زندگی و افکار مشاهیر بزرگ آن اهمیت دارد. آموزش بهینه بر پژوهش کاربردی استوار است. فردوسی خداوندگار سخن پارسی است، پس می‌توان در آموزش زبان غیرفارسی‌زبانان از شاهنامه نیز بهره جست و التذاذهای ادبی‌اش را فهمید و فهماند. پژوهندگان درروشی توصیفی-تحلیلی کوشیده‌اند که با جستار در تناسب بین ابیات شاهنامه و فعل‌های کتاب‌های آموزش زبان فارسی نوین بر اساس نظریه نقش‌گرای هلیدی، دریابند که در کدام سطوح از آموزش این مجموعه آموزشی، کاربست شاهنامه کارآمد است. همچنین، به‌طور تلفیقی، کاربرد گفتمان‌های عاشقانه شاهنامه را در افزایش سطح یادگیری زبان دوم بر اساس نظریات پرستون، نیز بررسی نموده‌اند زیرا هر دو در افزایش علاقه‌مندی به درک مفاهیم زبانی و ارتباطی بین انسان‌ها در زبان‌آموزان مؤثرند. گفتمان‌های غنائی شاهنامه را به دلیل محظوظ شدن روح و جان زبان‌آموز از عاشقانه‌ها در این اثر حماسی برگزیده‌اند و بعد، آن‌ها را در آموزش سطوح مختلف کتاب‌های مذکور، روشمند و علمی معرفی نموده‌اند. این تحقیق نشان می‌دهد که‌این گفتمان‌ها به دلیل انطباق فعل‌های به کار گرفته‌شده در بیت‌ها با فعل‌های انواع فرایندهای نظریه هلیدی در حوزه معانی، می‌تواند در سطوح آغازین، میانی و پیشرفته‌ی یادگیری، به کار گرفته شود و به علت دربرداشتن عناصر نظریه کنش متقابل زبانی پریستون در افزایش سطح یادگیری نیز، کارآمد است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

  • تاریخ دریافت: 14 اردیبهشت 1404
  • تاریخ بازنگری: 18 مرداد 1404
  • تاریخ پذیرش: 11 شهریور 1404