نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• مجید هوشنگی

استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات، دانشگاه الزهرا تهران ایران

چکیده

تداخل و آمیختگی زبان‌ها، پدیده‌ای فرهنگی و طبیعی در روند ارتباطات جهان مدرن است که این روابط موجب نفوذ و رسوب واژگان و قواعد دستوری از یک حوزه زبانی به زبان دیگر می‌شود. در دوران معاصر که از آن با عنوان «دوران پست‌مدرن» یاد می‌شود، فضای مجازی و اینترنت جهانی ساختار تازه‌ای به این تعاملات زبانی بخشیده‌اند. در این بستر، نوعی گفتمان نوظهور شکل گرفته که باعث تولید یا دگرگونی سریع زبان معیار شده و این تغییرات نه‌تنها فرم آوایی و نوشتاری زبان را دگرگون کرده، بلکه نظام دستوری و نحوی زبان را نیز تحت تأثیر قرار داده است و واژگان تازه‌ای را وارد چرخه زبانی کرده‌اند؛ واژگانی که گاه معنایی متفاوت از ظاهر نوشتاری خود دارند و در حوزه کاربردی‌شان نیز با زبان معیار فاصله دارند. تداخل میان زبان مجازی و زبان رسمی جامعه، به‌ویژه در حوزه آموزش زبان فارسی به غیرفارسی‌زبانان، چالش‌هایی ایجاد کرده است. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی می‌کوشد به این پرسش پاسخ دهد که فضای مجازی چه نقشی در بروز اختلالات زبانی و شکل‌گیری بحران در فرایند آموزش ایفا می‌کند. همچنین تلاش می‌شود تا ابعاد این تداخل زبانی بررسی شده و تهدیدهای آن در سه سطح واژگانی، آوایی و نحوی تحلیل و دسته‌بندی گردد.

کلیدواژه‌ها

• تداخل زبانی
• زبان معیار
• فضای مجازی
• واژه‌های نو

موضوعات

• بررسی چالش‌ها و مشکلات آموزش بین المللی زبان فارسی