نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
مدرس جامعه المصطفی
چکیده
تحولات و تغییرات گوناگون جامعه و ارتباط دو سویۀ میان زبان و اجتماع سبب شده است که با رشد فناوری و افزایش معضلات پیچیدۀ بشری و انعکاس آن در ساختار زبانی، همکاریهای میانرشتهای بویژه در عصر حاضر، ضرورتی انکارناپذیر باشد. از سوی دیگر تلّقی و نگرش سنتی از امر زبانآموزی موجب شده است که ایجاد ظرفیتهای لازم جهت رویارویی با تحولات مذکور بویژه در امر آموزش زبان به غیر فارسیزبانان با چالشهای تازهای مواجه شود. بر این اساس یکی از ضرورتهای آموزش زبان فارسی به غیر فارسیزبانان در عصر حاضر بویژه دو دهۀ اخیر، پرورش مهارتهای میانرشتهای در زمینۀ آموزش به زبانآموزان و مدرسان است. در این مقاله به شیوۀ توصیفی – تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانهای با مروری بر جایگاه مطالعات میانرشتهای در سطح آموزش دانشگاهی بر ضرورت پرورش تفکر میانرشتهای در زبانآموزان بهعنوان پیشنیاز درک و دریافت زبان و ادبیات فارسی با گسترۀ مفاهیم غنی آن تأکید شده است. در ادامه با شرح و تبیین یادگیری خلاق با رویکرد «مسألهمحور» این رویکرد نوین آموزشی که در بسیاری از علوم مورد توجه قرار گرفته است و جای خالی آن در مباحث آموزش زبان فارسی به غیر فارسیزبانان کاملاً مشهود است در ابعاد گوناگون مورد توجه قرار گرفته است.
کلیدواژهها